دانشمندان می‌گویند شاید سیاره دیگری شبیه به زمین در منظومه شمسی باشد

به گزارش نیوزلن و به نقل از ایندیپندنت، تاکاشی ایتو و پاتریک سوفیا لیکاوکا، از دانشگاه کیندای ژاپن و رصدخانه ملی نجوم این کشور، در مقاله‌ای که ماه گذشته در «آسترونومیکال ژورنال» منتشر شد، گزارشی از بررسی دوردست‌‌های کمربند کویپر منتشر کردند. این دانشمندان در فراسوی نپتون به دنبال نشانه‌هایی از اجرام سیاره‌ای بودند.

کمربند کویپر، حلقه‌ای عظیم است که از اجرام ‌میان‌ستاره‌ای ازجمله سیارات کوتوله، سیارک‌ها، اجرام کربنی و عناصر ناپایدار یخی مانند متان و آمونیاک تشکیل شده است. این منطقه که حیاط‌خلوت زباله‌های آسمانی محسوب می‌شود، پس از مدار نپتون آغاز می‌شود و مانند هر چیز دیگری در منظومه شمسی به دور خورشید می‌گردد.

یافته‌های لیکاوکا و ایتو نشان می‌دهد که ظاهرا جرم آسمانی مهم دیگری در کمربند کویپر وجود دارد که خود را با ویژگی‌های «عجیب» ازجمله اثر گرانشی بر دیگر اجرام نشان می‌دهد.

به گفته تارنمای «Earth.com»، این دانشمندان در گزارش خود، وجود سیاره‌ای شبیه زمین را در این ناحیه پیش‌بینی کرده‌اند. آن‌ها در گزارش خود می‌نویسند که ممکن است یک جسم سیاره‌ای اولیه در دوردست‌های کمربند کویپر وجود داشته باشد که از دوران اولیه شکل‌گیری منظومه شمسی به‌جا مانده است.

اگرچه برخی از ستاره‌شناسان در وجود چنین سیاره‌ای تردید دارند، این تحقیق نخستین موردی نیست که احتمال وجود سیاره نهم را در مجموعه منظومه شمسی ما مطرح می‌کند.

پیش از این نیز پژوهش‌هایی انجام شده بودند که دانشمندان بر اساس آن‌ها، وجود یک سیاره دیگر در دوردست‌های منظومه شمسی را پیش‌بینی کرده‌ بودند.

اما یافته‌های لیکاوکا و ایتو نشان می‌دهند که جرمی بسیار پرجرم‌تر از آنچه پیش‌ازاین پیشنهاد شده بود و در فاصله بسیار کمتری از ما، وجود دارد.

اگر محاسبات آن‌ها درست باشد، سیاره نهم جرمی حدود ۱.۵ تا سه برابر جرم زمین خواهد داشت و در فاصله ۵۰۰ برابر فاصله ما تا خورشید، واقع شده است.

محققان کلتک در سال ۲۰۱۴ نخستین دانشمندانی بودند که در‌پی مشاهده اختلالاتی در مدار اجرام آسمانی فراتر از نپتون، که به‌عنوان اجرام فرانپتونی (TNOs) نیز شناخته می‌شوند، فرضیه‌ای را مبنی بر وجود سیاره نهم ارائه کرده بودند.

همچنین پژوهشی جداگانه در سال ۲۰۲۰ نیز این فرضیه را مطرح کرد که سیاره نهم ممکن است پیش از پیدایش مشتری به‌مراتب به خورشید نزدیک‌تر بوده، اما با شکل‌گیری مشتری به دوردست‌‌ها رانده شده باشد. در همان سال، بررسی دیگری این نظریه را ارائه کرد که این سیاره ممکن است ۲۰ قمر «داغ» با دمای حدود منفی ۱۷۰ درجه‌ سلسیوس داشته باشد. اطلاق صفت داغ به این میزان دما ممکن است عجیب به نظر برسد، اما باید در نظر بگیریم که میانگین دمای فضا حدود منفی ۲۷۱ درجه‌ است و دمای این قمرهای احتمالی زیاد محسوب می‌شود. به گفته دانشمندان، دمای این قمرهای فرضی ممکن است در اثر پدیده گرمایش کشندی بالا رفته باشد.

ممکن است به یاد داشته باشید که «پلوتو» زمانی نهمین سیاره منظومه شمسی محسوب می‌شد، اما دانشمندان در سال ۲۰۰۶ آن را از دایره سیارات منظومه شمسی خارج کردند و از آن پس، پلوتو یک سیاره کوتوله محسوب می‌شود.

به گفته دانشمندان، تعداد زیادی از این اجرام فرانپتونی وجود دارد و نمی‌توان هر جرمی را که به دور خورشید در گردش است سیاره به حساب آورد. وب‌سایت «اسپیس» می‌نویسد برای این‌که یک جرم آسمانی، سیاره به حساب بیاید، باید سه معیار داشته باشد؛ مدار خورشیدی داشته باشد، بزرگ و کروی باشد، و همچنین از همه اجرام پیرامون خود بزرگ‌تر باشد.