پیام‌های نامرئی؛ رمزنگاری نوین با هوش مصنوعی
پیام‌های نامرئی؛ رمزنگاری نوین با هوش مصنوعی
محققان روشی جدید برای استفاده از چت‌بات‌های هوش مصنوعی مانند چت‌جی‌پی‌تی (ChatGPT) به‌عنوان حامل پیام‌های رمزگذاری‌شده یافته‌اند که برای سیستم‌های امنیت سایبری نامرئی است. این تکنیک نوآورانه، رمزها را در دل پیام‌های ساختگی شبیه به پیام‌های انسانی جاسازی می‌کند و امکان ارتباط امن را در شرایطی فراهم می‌کند که روش‌های رمزگذاری سنتی به‌راحتی شناسایی یا محدود می‌شوند.
به گزارش نیوزلن و به نقل از لایو ساینس، پژوهشگران با توسعه سیستمی به نام EmbedderLLM موفق شده‌اند پیام‌های مخفی را در دل متون تولیدشده توسط چت‌بات‌هایی مانند چت‌جی‌پی‌تی جاسازی کنند؛ به گونه‌ای که این پیام‌ها برای سامانه‌های امنیت سایبری قابل شناسایی نیستند و تنها دریافت‌کننده‌ای که کلید رمز را در اختیار دارد، قادر به رمزگشایی پیام واقعی خواهد بود. این فناوری مانند جوهر نامرئی دیجیتال عمل می‌کند و می‌تواند راهکاری نوین برای ارتباط امن در شرایط سانسور و نظارت شدید فراهم سازد.
این متن به گونه‌ای ساخته می‌شود که شبیه نوشته انسان به نظر برسد و روش‌های رمزگشایی موجود قادر به کشف پیام مخفی نیستند. دریافت‌کننده پیام با استفاده از الگوریتمی دیگر که مانند نقشه گنج عمل می‌کند، می‌تواند محل حروف مخفی را پیدا کرده و پیام را رمزگشایی کند.
کاربردهای این فناوری می‌تواند برای روزنامه‌نگاران و شهروندان در کشورهایی با سانسور و نظارت شدید بسیار مفید باشد و امکان ارتباط امن و بدون شناسایی را فراهم کند. با این حال، محققان هشدار می‌دهند که این فناوری می‌تواند هم برای اهداف مثبت و هم منفی استفاده شود و نیازمند بررسی‌های اخلاقی و محدودیت‌های کاربردی است.
یکی از چالش‌های اصلی این سیستم، تبادل امن رمز عبور برای رمزگذاری و رمزگشایی پیام‌ها است. این سیستم می‌تواند از رمزنگاری متقارن (که فرستنده و گیرنده یک کد مخفی مشترک دارند) یا رمزنگاری کلید عمومی (که فقط گیرنده کلید خصوصی دارد) استفاده کند. پس از تبادل کلید، این روش در برابر حملات رمزگشایی کوانتومی مقاوم است و امنیت طولانی‌مدت را تضمین می‌کند.
اگرچه این فناوری پیشرفت قابل توجهی در رمزنگاری پیام‌ها با هوش مصنوعی است، اما هنوز استفاده عملی و گسترده از آن در دنیای واقعی فاصله دارد و به پذیرش و نیاز بازار وابسته است. به طور خلاصه، این روش نوین می‌تواند انقلابی در ارتباطات امن ایجاد کند و به ویژه در شرایط سرکوب و نظارت شدید، امکان انتقال اطلاعات حساس را به شکلی ایمن و نامرئی فراهم آورد. اما باید با دقت و توجه به مسائل اخلاقی و امنیتی، کاربردهای آن مدیریت شود.
