فناوری و بحران املا در کودکان؛ کمک یا مانع؟
فناوری و بحران املا در کودکان؛ کمک یا مانع؟
در سالهای اخیر، بسیاری از والدین متوجه ضعف فرزندانشان در مهارت املا شدهاند. یکی از دلایل اصلی این مشکل، کاهش آموزش رسمی املا در مدارس ابتدایی است. بهویژه پس از دوران آموزش مجازی ناشی از همهگیری کرونا، استفاده از لپتاپ و ابزارهایی مانند Google Docs، گرامرلی و چتجیپیتی، جایگزین تمرینهای سنتی املا شدهاند.
به گزارش نیوزلن و به نقل از Mashable، کارشناسان سوادآموزی معتقدند که اتکا بر فناوری بدون آموزش پایهای املا، باعث میشود کودکان نتوانند مهارتهای نوشتاری، خواندن و درک مطلب را بهدرستی توسعه دهند. این موضوع بهویژه برای کودکانی با اختلالات یادگیری مانند دیسلکسی (ناتوانی در خواندن) خطرناک است، چرا که مشکلات آنها ممکن است پشت ابزارهای تصحیح خودکار پنهان بماند.
یکی از دلایل اصلی این بحران، تغییر رویکرد آموزشی از دهه ۱۹۸۰ به بعد است؛ جایی که نظریه «زبان کامل» جایگزین آموزش علمی سواد شد. این نظریه بر این باور بود که کودکان از طریق خواندن، خودبهخود املا را یاد میگیرند، اما تحقیقات جدید این فرضیه را رد کردهاند.
در حال حاضر، بسیاری از معلمان آموزش کافی برای تدریس املا ندیدهاند و منابع درسی مناسبی نیز در اختیار ندارند. در نتیجه، والدین مجبورند خود دست به کار شوند. برخی از منابع پیشنهادی برای آموزش املا در خانه شامل کتاب «منطق املا در زبان انگلیسی» و مجموعه «اتصالات املایی» است. همچنین وبسایتهایی مانند TextProject فهرستی از رایجترین خانوادههای واژگانی را ارائه میدهند که میتواند در آموزش مؤثر باشد.
در نهایت، والدین باید از معلمان درباره برنامههای آموزشی املا در مدرسه سؤال کنند و در صورت نیاز، با استفاده از منابع معتبر، آموزش املا را در خانه پیگیری نمایند. این مهارت پایهای، نقش مهمی در موفقیت تحصیلی و ارتباطی کودکان دارد
