عکس روز ناسا؛ ستاره‌ها و گرد و غبار در سحابی پکمن
عکس روز ناسا؛ ستاره‌ها و گرد و غبار در سحابی پکمن
ستاره‌ها می‌توانند از ابرهای مولکولی متراکم و تاریکی که از آن‌ها متولد می‌شوند، مجسمه‌های بزرگ و پیچیده‌ای از گرد و غبار بسازند. این ستاره‌ها برای ایجاد آثار هنری خود از نور با انرژی بالا و بادهای ستاره‌ای سریع استفاده می‌کنند.
حرارتی که این ستاره‌ها تولید می‌کنند، گرد و غبار تاریک مولکولی را تبخیر کرده و باعث می‌شود که گاز هیدروژن موجود در فضا پراکنده شده و درخشان شود.
در تصویر، یک خوشه جدید از ستاره‌ها به نام IC 1590 در حال شکل‌گیری است و به زودی کامل خواهد شد. این خوشه در اطراف ساختارهای پیچیده گرد و غبار بین‌ستاره‌ای در سحابی تابشی NGC 281 قرار دارد. به دلیل شکل کلی آن، این سحابی به نام «سحابی پکمن» شناخته می‌شود.
برای دیدن تصویر بزرگ‌تر کلیک کنید
گرد و غباری که در بالای مرکز تصویر دیده می‌شود، به عنوان «گلوبول باک» شناخته می‌شود. این نوع گرد و غبار ممکن است به‌تدریج تحت تأثیر گرانش قرار گیرد و به یک یا چند ستاره تبدیل شود. سحابی پکمن حدود ۱۰٬۰۰۰ سال نوری از زمین فاصله دارد و به سمت صورت فلکی کاسیوپیا قرار دارد.
گفتنی است این فرایندها نشان‌دهندهٔ یکی از روش‌های شکل‌گیری ستاره‌ها در کیهان هستند. زمانی که ستاره‌ها متولد می‌شوند، نه تنها نور و گرما تولید می‌کنند، بلکه بر محیط اطراف خود نیز تأثیر می‌گذارند.
این تأثیرات می‌توانند به تشکیل ستاره‌های جدید کمک کنند و چرخه‌ای از تولد و مرگ ستاره‌ها را ایجاد کنند که همواره در حال ادامه است.
مطالعه این سحابی‌ها به ما کمک می‌کند تا بهتر بفهمیم که چگونه کیهان ما شکل گرفته و چگونه ستاره‌ها زندگی خود را آغاز می‌کنند.
