شناسایی سیگنالهای رادیویی مشکوک از طرف کهکشانی شبیه به کهکشان ما
شناسایی سیگنالهای رادیویی مشکوک از طرف کهکشانی شبیه به کهکشان ما
افآربیها انفجارهای بسیار شدید و بسیار کوتاهی از انرژی رادیویی به شمار میروند که از اعماق فضا به سوی ما میآیند. آنها در یک ثانیه به اندازهای انرژی آزاد میکند که خورشید در سه روز آزاد میکند.
افآربیها برای نخستین بار در سال ۲۰۰۷ پیدا شدند. از آن زمان تاکنون، بیش از هزار افآربی از نقاط مختلف گیتی شناسایی شده است.
دانشمندان هنوز نمیدانند آنها از کجا میآیند اما واضح است که از مناطقی پرآشوب یا غیرعادی سرچشمه میگیرند: توضیحها درباره ماهیت آنها از ستارههای نوترونی و سیاهچالهها گرفته تا فناوریهای بیگانه را دربرمیگیرد.
دانشمندان در تلاش برای درک این انفجارها زمان زیادی را برای تمرکز بر منابع بسیار فعال تکرارشونده صرف کردهاند. این موارد (منابع تکرارشونده) کارآمدند، زیرا ماهیت تکراری آنها سبب میشود دانشمندان بتوانند روی بخشهایی از آسمان تمرکز کنند که انتظار میرود این انفجارها از آنجا آمده باشند.
اما تنها حدود سه درصد از منابع انفجار رادیویی سریع تکرار میشوند. این به معنای آن است که بقیه منابع نسبتا ناشناختهاند.
یک بررسی جدید ۱۲۸ مورد از آن افآربیهای غیرتکراری را که تنها یک سیگنال تولید کردهاند، بررسی کرد و نشان داد که آنها از کهکشانهایی مانند کهکشان راه شیری ما میآیند، فقط با چگالی نسبتا محدود و میدانهای مغناطیسی متوسط.
آیوش پاندی، نویسنده اصلی از دانشگاه تورنتو، میگوید: «این نخستین نگاه به ۹۷ درصد دیگر بود. این به ما امکان میدهد تا در مورد آنچه درباره ماهیت افآربیها تصور میکنیم، تجدیدنظر کنیم و ببینیم افآربیهای تکراری و غیرتکراری تا چه حد ممکن است متفاوت باشند.»
این بررسی با استفاده از نور قطبیده به این منابع نگاه کرد. این به معنای آن است که دانشمندان نهتنها توانستند روشنایی آنها را بررسی کنند، بلکه موفق شدند امواج الکترومغناطیسی مرتعش را نیز تحت بررسی قرار دهند.
این به دانشمندان امکان میدهد این منابع را بهتر درک کنند، چرا که از این نظر میتوان برای درک اطلاعاتی درباره اینکه این انفجارها از کجا و چگونه میآیند و در سفر طولانی خود به زمین کجا بودهاند، استفاده کرد.