سالمندان کنجکاو کمتر در معرض خطر ابتلا به آلزایمر هستند

سالمندان کنجکاو کمتر در معرض خطر ابتلا به آلزایمر هستند

بیش از شش میلیون آمریکایی به زوال عقل مبتلا هستند که بر حافظه، زبان و مهارت‌های حل مسئله آنان تاثیر می‌‌گذارند. تحقیقات نشان داده‌اند چندین تغییر در سبک زندگی از جمله رژیم غذایی سالم، ورزش، تعامل اجتماعی، مدیریت فشار خون و خواب کافی می‌توانند خطر زوال عقل را کاهش دهند. اکنون مطالعه‌ای جدید اضافه می‌کند که یک ذهن کنجکاو و علاقه‌مند به یادگیری، کاوش و جستجو در مورد مسائل جدید هم می‌تواند به کاهش زوال عقل کمک کند.

به‌ گزارش نیویورک‌‌پست، آلن کاستل، روانشناس دانشگاه یو‌سی‌ال‌ای و نویسنده ارشد این مطالعه، و همکارانش می‌خواستند تاثیر سن را بر دو نوع کنجکاوی بررسی کنند؛ کنجکاوی به‌عنوان یک ویژگی شخصیتی و کنجکاوی موقعیتی.

منظور از کنجکاوی موقعیتی تمایل لحظه‌ای برای یادگیری چیزی جدید است در زمانی که موضوعی توجه شما را جلب می‌کند، بروز می‌کند. در حالی که کنجکاوی به‌عنوان ویژگی شخصیتی اشتیاق همیشگی و دیرینه برای یادگیری و امتحان کردن تجربیات جدید است.

نویسندگان مطالعه از یک هزار و ۲۰۰ بزرگسال بین ۲۰ تا ۸۴ سال با میانگین سنی ۴۴ سال خواستند برای ارزیابی کنجکاوی خود تا یک پرسشنامه آنلاین را تکمیل کنند. از هر داوطلب ۶۳ سوال علمی و عمومی پرسیده و برای هر پاسخ، ۲۰ ثانیه وقت داده شد.

 شرکت‌کنندگان در مطالعه نه‌تنها به این سوالات پاسخ دادند، بلکه میزان علاقه و اشتیاق خود را برای دانستن پاسخ صحیح نیز ارزیابی کردند. همچنین میزان اعتمادشان را به اینکه آیا پاسخ درستی داده‌اند، بیان کردند. این ارزیابی‌ها به پژوهشگران کمک کرد بتوانند ارتباط میان سطح کنجکاوی و اعتماد به نفس افراد در پاسخدهی به سوالات را هم ارزیابی کنند.

محققان متوجه شدند که اشتیاق افراد برای آموختن دانسته‌های جدید که معیاری برای ارزیابی کنجکاوی موقعیتی است، در اوایل بزرگسالی کاهش و پس از میانه بزرگسالی، افزایش می‌یابد و تا دوران پیری همچنان بالا می‌رود.

مطالعه توضیح داد که بزرگسالان جوان دانش، مهارت‌ها و فرصت‌هایی را که برای موفقیت در مدرسه، کار و خانه نیاز دارند، به دست می‌آورند. دوران میانسالی عموما به پرداخت وام مسکن و بزرگ کردن فرزندان می‌گذرد، زمانی که بسیاری از افراد گزارش می‌دهند که کمتر خوشحال‌اند، اما وقتی فرزندان خانه را ترک می‌کنند و آن‌ها بازنشسته می‌شوند، می‌توانند به علایق خاص خود بپردازند و کنجکاوی موقعیتی آن‌ها افزایش می‌یابد. 

کاستل می‌گوید که این نتایج با برخی تحقیقات او در خصوص «نظریه انتخاب‌گری» منطبق است؛ «به این معنی که وقتی پیرتر می‌شویم، نمی‌خواهیم یادگیری را متوقف کنیم، فقط چیزی را که می‌خواهیم یاد بگیریم، خودمان انتخاب می‌کنیم.»

او همچنین اشاره کرد کسانی که کنجکاوی موقعیتی بیشتری داشتند، کنجکاوی شخصیتی آن‌ها نیز بیشتر بود و بالعکس.

این یافته‌ها در مجله پلوس‌وان (PLOS One) منتشر شده‌اند.

تحقیقات دیگر هم نشان داده‌اند که فعالیت‌های چالش‌برانگیز برای مغز مانند معماها و بازی‌های فکری ممکن است با کمک به حفظ عملکرد شناختی، خطر زوال عقل را کاهش دهند. کاستل می‌گوید: «بسیاری از افراد مسن که با آن‌ها صحبت می‌کنم، معتقدند حفظ کنجکاوی در طول زندگی می‌تواند مفید باشد. این با برخی تحقیقات که نشان می‌دهد افرادی که مراحل ابتدایی زوال عقل را دارند ممکن است به چیزهایی که قبلا از آن‌ها لذت می‌بردند، بی‌علاقه شوند، همخوانی دارد.»