درمان‌های کمتر تهاجمی می‌توانند در درمان برخی سرطان‌ها موثرتر باشد
درمان‌های کمتر تهاجمی می‌توانند در درمان برخی سرطان‌ها موثرتر باشد
این یافته‌ها بخشی از جریان پژوهشی دراز‌مدت است که بررسی می‌کرد آیا جراحی کمتر، شیمیدرمانی کمتر و پرتودرمانی کمتر می‌تواند به بیماران کمک می‌کند عمر طولانی‌تر و زندگی راحت‌تری داشته باشند. این پژوهش‌ها درباره سرطان تخمدان، سرطان مری و سرطان لنفوم هوچکین (نوعی سرطان خون) بود.
تحقیقات سرطان در ۳۰ سال پیش بر درمان‌های تهاجمی و قوی‌تر متمرکز بود نه کمتر.
یک نمونه تکان‌دهنده حاکی از آن است که زنان مبتلا به سرطان پیشرفته پستان با دوزهای قوی شیمیدرمانی و همچنین پیوند مغز استخوان تا مرز مرگ پیش رفتند. اکنون محققان در تلاش برای بهبود مراقبت‌ها و درمان سرطان، این پرسش را مطرح می‌کنند که آیا به تمامی روش‌های درمانی سرطان که در گذشته به کار می‌بستیم، نیازمندیم؟ دکتر تاتیانا کولفسکا می‌گوید: «این سوالی است که باید بارها و بارها آن را بپرسیم.»
استفاده کمتر از روش‌های یاد شده برای درمان به دلیل تقویت عملکرد داروهای موثر است. دکتر ویلیام نلسون از دانشکده پزشکی جانز هاپکینز که در این پژوهش مشارکت نداشت، گفت: «خبر خوب این است که نه‌تنها درمان موثرتر می‌شود، بلکه تحمل آن هم آسان‌تر خواهد شد و با عوارض کوتاه‌‌مدت و بلند‌مدت کمتری همراه است.»
نتایج این تحقیقات در کنفرانس انجمن سرطان آمریکا در شیکاگو بحث و بررسی شد. نیویورک‌پست به برخی موارد مهم آن اشاره کرده است.
سرطان تخمدان
محققان فرانسوی دریافتند که در جراحی سرطان پیشرفته تخمدان، خارج نکردن گره‌ها یا غدد لنفاوی که سالم به نظر می‌رسند، بی‌خطر است. مطالعه جدید به مقایسه نتیجه جراحی ۳۷۹ بیمار پرداخت که غدد لنفاوی نیمی از آن‌ها را برداشته بودند اما برای نیمی دیگر این کار را نکرده بودند. پس از ۹ سال، در طول عمر این افراد تفاوتی مشاهده نشد و تازه افرادی که جراحی خفیف‌تری را پشت سر گذاشته بودند، با عوارض کمتری مانند نیاز به تزریق خون هم مواجه شدند.
تامین‌کننده مالی این تحقیق موسسه ملی سرطان فرانسه بود.
سرطان مری
طی مطالعه‌ای در آلمان، ۴۳۸ فرد مبتلا به نوعی سرطان مری که با جراحی قابل درمان است، بررسی شدند. برای نیمی از این مبتلایان روش رایج شیمیدرمانی و جراحی روی مری‌ــ لوله‌ای غذا را از گلو به معده انتقال می‌دهد‌ــ انجام شد و برای نیمی دیگر از بیماران، روش درمانی دیگری به همراه پرتودرمانی اتخاذ شد. البته هر دو این روش‌ها استانداردند و به محل درگیری مری بستگی دارد.
پس از گذشت سه سال، ۵۷ درصد کسانی که شیمیدرمانی و جراحی کردند، زنده بودند و در مقایسه، ۵۱ درصد کسانی که تحت شیمیدرمانی، جراحی و پرتودرمانی قرار گرفتند، همچنان در قید حیات بودند.
بنیاد تحقیقات آلمان بودجه این مطالعه را تامین کرد.
سرطان لنفوم هوچکین
مقایسه دو رژیم (دوز، توالی و دفعات تزریق) شیمیدرمانی برای لنفوم هوچکین پیشرفته نشان داد که روش درمانی با شدت کمتر بر این نوع سرطان خون موثرترند و عوارض جانبی کمتری به همراه دارند.
پس از چهار سال شیمیدرمانی سبک‌تر، بیماری در ۹۴ درصد مبتلایان کنترل شد. این میزان در افرادی که از با دوز بالا و قوی‌تر شیمی درمانی شدند، ۹۱ درصد بود.
در این کارآزمایی، یک هزار و ۴۸۲ نفر از ۹ کشور آلمان، اتریش، سوییس، هلند، دانمارک، سوئد، نروژ، استرالیا و نیوزیلند شرکت کردند.
