خوشه کهکشانی آبل ۳۷۰ و فراتر از آن

به گزارش نیوزلن، در واقع، کمان‌های آبی کم‌نورتر و پراکنده‌تر، همراه با قوس اژدهای دراماتیک در زیر و سمت چپ مرکز، تصاویری از کهکشان‌هایی هستند که بسیار فراتر از آبل ۳۷۰ قرار دارند. تقریباً دو برابر دورتر از این نقطه، نور آنها که معمولا غیرقابل تشخیص است، توسط جرم گرانشی، بزرگنمایی و دچار اعوجاج می‌شود که عامل آن عمدتاً ماده تاریک نامرئی است.
 
این پدیده، با ارائه نمایی وسوسه‌برانگیز از کهکشان‌ها در کیهان نخستی، به عنوان عدسی گرانشی شناخته می‌شود. پدیده لنزینگ که نتیجه فضازمان منحرف شده است، تقریباً یک سده پیش توسط آلبرت انیشتین پیش‌بینی شد.
 
خوشه آبل ۳۷۰ در عکس برگزیده امروز، بسیار فراتر از ستاره راه شیری دارای گوشه‌های تیز در قسمت پایین سمت راست، به سمت صورت فلکی سیتوس یا هیولای دریایی دیده می‌شود. این آخرین خوشه از شش خوشه کهکشانی بود که در پروژه میدان‌های مرزی (Frontier Fields) تصویربرداری شد.