بلاک چین چیست و چطور دنیای ارزهای دیجیتال را متحول کرده است؟

فناوری بلاک چین که بستری برای ارزهای دیجیتال است، اطلاعات مرتبط با استخراج رمز ارزها و تایید تراکنش‌ها را در خود ثبت می‌کند.
ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین و اتریوم از طریق شبکه پیشرفته‌ای به نام بلاک چین تغذیه می‌شوند. در ساده‌ترین تعریف، این شبکه شامل لیستی از تراکنش‌هایی است که هر کاربر می‌تواند آن‌ها را مشاهده و تأیید کند. به عنوان مثال، بلاک چین بیت کوین متشکل از تراکنش‌های مربوط به ارز دیجیتال بیت کوین است. در واقع اطلاعات مربوط به هر بار ارسال و یا دریافت یک بیت کوین، در بلاک چین این رمز ارز ثبت می‌گردد.

بهترین ارزهای دیجیتال و تکنولوژی بلاک چین که منبع تغذیه آنها به شمار می‌روند، این امکان را فراهم ساخته‌اند تا کاربران بدون نیاز به واسطه‌هایی مانند بانک‌ها یا شرکت‌های کارت اعتباری، دارایی‌های خود را به صورت آنلاین انتقال دهند.
تصور کنید یک جایگزین جهانی برای سیستم پولی و مالی سنتی ایجاد شده و این امکان را فراهم آورده تا انواع خدمات مالی‌ که تا به امروز استفاده می‌کردید، تنها به وسيله یک تلفن هوشمند متصل به اینترنت در دسترس شما باشند. تقریباً تمام ارزهای دیجیتال از جمله بیت کوین، اتریوم، بیت کوین کش و لایت کوین از طریق همین شبکه‌ها ایمن می‌شوند. به بیان دیگر، دقت آنها به طور مداوم توسط حجم عظیمی از دستگاه‌های محاسباتی تأیید می‌شود.
ثبت لیست تراکنش‌ها در داخل این زنجیره بلوکی برای اکثر ارزهای دیجیتال ضروری است. زیرا بوسیله آن‌ها امکان انجام یک پرداخت امن بین افرادی که یکدیگر را نمی‌شناسند، بدون نیاز به مراجعه نزد تأییدکننده‌های شخص ثالثی مانند بانک، فراهم خواهد شد.
ماهیت و طبیعت این شبکه‌ها بر رمزنگاری مبتنی است. به همین خاطر، انجام یک تراکنش از طریق بلاک چین می‌تواند امن‌تر از سایر تراکنش‌های استاندارد توسط کارت‌های اعتباری و سیستم‌های بانکی باشد. به عنوان مثال، شما هنگام انجام یک تراکنش از طریق شبکه بیت کوین، نیازی به ارائه اطلاعات حساس خود ندارید. این بدان معناست که در این گونه پلتفرم­‌ها احتمال به خطر افتادن اطلاعات مالی و یا امکان دزدیده شدن هویت شما تقریباً صفر است.
نکته دیگری که فناوری بلاک چین را هیجان انگیزتر کرده، امکانات و کاربردهایی است که این شبکه‌ها ورای ارزهای دیجیتال دارند. مثلا آنها می‌توانند به منظور انجام تحقیقات پزشکی، بهبود دقت سوابق مراقبت‌های بهداشتی، ساده‌سازی زنجیره‌های تامین و ده‌ها نمونه دیگر مورد استفاده قرار گیرند.
 

مزایای بلاک چین

   – جهانی بودن: به این معنی که ارزهای رمزنگاری شده را می‌توان با بالاترین سرعت و کم‌ترین هزینه در سراسر کره زمین ارسال نمود.
   – حفظ حریم خصوصی: هنگام انجام یک تراکنش در این نوع پلتفرم­‌ها نیازی به وارد کردن اطلاعات شخصی خود ندارید. این ویژگی از شما در برابر هک شدن محافظت نموده و احتمال سرقت هویت‌تان را به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد.
   – امکان دسترسی عمومی: از آنجا که هر یک از تراکنش‌ها به صورت عمومی منتشر می‌شوند، همه کاربران به آنها دسترسی داشته و هر فردی می‌تواند آنها را مورد بررسی قرار دهد. استفاده از این مکانیزم دیگر جایی برای دستکاری تراکنش‌ها و تغییر میزان عرضه پول باقی نمی‌گذارد. نرم افزاری که هسته اصلی این ارزها را تشکیل می‌دهد، رایگان و منبع باز(Open Source) است. بنابراین هر کسی می‌تواند کدها را بررسی کند.
 

بلاک چین چگونه کار می­‌کند؟

در این قسمت از مقاله سعی می‌کنیم به طور خلاصه و آسان بلاک چین را توضیح بدهیم. زنجیری را تصور کنید که به منظور بستن یک کشتی به لنج استفاده شده است. در نظر بگیرید که در هر بند از این زنجیر، اطلاعات مربوط به تراکنش‌ها قرار گرفته است.

در اولین حلقه زنجیر، یعنی جایی که به کشتی متصل شده است، هر آنچه که امروز رخ داده را می‌توانید مشاهده کنید. سپس، هر چه به سمت پایین زنجیر حرکت کنید تراکنش‌های قبلی و قدیمی‌تر را خواهید دید. اگر این زنجیر را تا انتها، یعنی تا جایی که به لنج وصل شده است دنبال کنید، شما تک تک تراکنش‌ها از تاریخ تاسیس آن ارز دیجیتال تا به امروز را مشاهده کرده‌اید.
 این خصیصه، بلاک چین را از مزایای امنیتی قدرتمندی بهره‌مند می‌سازد. در واقع این یک ثبت باز و شفاف از کل تاریخچه ارزهای دیجیتال است. اگر کسی سعی کند تراکنشی را دستکاری کند، منجر به شکسته شدن پیوند گردیده و کل شبکه خواهد دید که چه اتفاقی رخ داده است.
روش دیگری که برای توضیح این فناوری جدید و پیشرفته وجود دارد، در نظر گرفتن آن به مثابه یک «دفتر کل» است. لازم به ذکر است که برخی افراد از اصطلاحات «دفتر کل توزیع شده» یا «دفتر غیرقابل تغییر» نیز بدین منظور استفاده می­کنند. این دفتر کل شبیه به ترازنامه یک بانک است. یعنی بلاک چین دقیقا مثل دفتر کل بانک، تمام پولی که به داخل شبکه وارد شده، از شبکه خارج شده و یا از طریق شبکه جاری گردیده را ردیابی می‌کند.
اما برخلاف بانک‌ها؛ یک بلاک چین رمزنگاری شده به هیچ وجه متمرکز نیست. یعنی توسط هیچ فرد یا سازمانی از جمله بانک‌ها و دولت‌ها نگهداری و کنترل نمی‌شود. در عوض این سیستم جدید مالی، توسط یک شبکه بزرگ همتا به همتا (Peer to Peer) از رایانه‌هایی که نرم‌افزار منبع باز اجرا می‌کنند، ایمن می‌گردد. این شبکه گسترده به طور مداوم در حال بررسی دقت بلاک چین و ایمن‌سازی آن است.
 

ارزهای دیجیتال جدید از کجا می­‌آیند؟

هر چند وقت یک بار، تکه‌ای جدید از اطلاعات تراکنش (در قالب بلوکی جدید) به زنجیره اطلاعات موجود اضافه می‌شود. به عنوان مثال در مورد بیت کوین تقریباً هر ده دقیقه یک بلوک جدید ایجاد می‌گردد. همان‌طور که پیش­تر گفتیم، کاربران هر شبکه می‌توانند با به اشتراک گذاشتن توان پردازش کامپیوتر خود، موجب افزایش قدرت محاسباتی آن شبکه شوند. پلتفرم نیز در ازای این مشارکت، با مقداری ارز دیجیتال به کاربران خودش پاداش می‌دهد.
بنابراین، با توجه به اینکه بلاکچین در سراسر شبکه ارز دیجیتال توزیع می‌شود، علاوه بر اینکه هر کسی می‌تواند در این امر مشارکت داشته باشد؛ هیچ شرکت، کشور یا شخص ثالثی نیز امکان کنترل آن را در دست نخواهد داشت.
 

چگونه می­‌توان از طریق بلاک چین پول انتقال داد؟

شبکه ارز دیجیتال به هر کاربر یک «آدرس» منحصر به فرد اختصاص می‌دهد که از یک کلید خصوصی و یک کلید عمومی تشکیل شده است. هر کسی می‌تواند از طریق کلید عمومی شما برای‌تان پول ارسال کند. همانند زمانی که فردی به آدرس ایمیل‌تان متنی را ارسال می‌کند.
 هنگامی که بخواهید پول خود را خرج کنید، باید از کلید خصوصی کمک بگیرید. کلید خصوصی که اساسا رمز عبور شما محسوب می‌شود، برای “امضای دیجیتال” تراکنش­‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. ساده‌ترین راه برای مدیریت ارز دیجیتال استفاده از چیزی به نام کیف پول ارز دیجیتال است که شامل دو نوع نرم افزاری و سخت افزاری می‌شود.
کیف پول دیجیتال نرم افزاری را می­‌توانید از سایت رسمی هر کیف و یا از طریق صرافی‌های آنلاین مانند Coinbase  به صورت رایگان دریافت نمایید. کیف پول‌های سخت افزاری اما چیزی شبیه به یک فلش یا هارد اکسترنال هستند. آنها رایگان نبوده اما از ایمنی بالاتری برخوردار هستند.
 

چه کسی بلاک چین را اختراع کرد؟

فرد یا گروهی با نام ساتوشی ناکاموتو، در اواخر سال 2008، اوراق سفید (White Paper) این شبکه را به صورت آنلاین منتشر کرد. در آن اوراق، اصول نوع جدیدی از پول دیجیتال به نام بیت‌کوین را توضیح می‌داد.
هدف ناکاموتو ایجاد یک پول دیجیتال بود که تراکنش‌های آنلاین بین دو غریبه را در هر نقطه‌ای از جهان ممکن سازد. در حالیکه، انجام شدن تراکنش‌ها بدون نیاز به شخص ثالثی مانند شرکت کارت اعتباری یا پردازشگر پرداخت مانند پی‌پال به عنوان واسطه، باشد.
این امر مستلزم سیستمی بود که مشکلی به نام «مشکل خرج مضاعف» را از بین ببرد. این مشکل اشاره به کارمزدهایی دارد که شما با هر بار استفاده از یک پول مشخص مجبور هستید پرداخت نمایید. راه‌حل رفع این مشکل، ایجاد شبکه‌ای بود که به صورت دائمی و پیوسته حرکت بیت کوین را تأیید کند. بلاک چین دقیقا همان چیزی است که این امر را ممکن می‌سازد.
هر تراکنش بیت کوین توسط یک شبکه جهانی و نامحدود از رایانه‌ها، که از کنترل هر شخص، شرکت یا کشوری خارج است، ذخیره و تأیید می‌شود. پایگاه داده‌ای که همه این اطلاعات را در خود نگه می‌دارد، بلاک چین نامیده می‌شود. بیت‌کوین‌ها از طریق آن شبکه عظیم و غیرمتمرکز رایانه‌ها، که به عنوان شبکه همتا به همتا نیز شناخته می‌شود، استخراج می‌گردند.
ماینرها نیز همانطور که بیان شد، در ازای مشارکت خود جهت افزایش قدرت محاسباتی شبکه، مقداری ارز دیجیتال به عنوان پاداش به دست می‌آورند. هر تراکنش بیت کوین در دفتر کل ثبت گردیده و همراه با اطلاعات جدیدی که به صورت دوره‌ای در یک “بلوک” جمع آوری می‌شوند، به تمام بلوک‌های قبلی اضافه می‌گردد.
ضمنا، حجم اطلاعات دفتر کل همواره در حال گسترش است. بنابراین، استفاده از قدرت محاسباتی جمعی ماینرها برای اطمینان از صحت دفتر کل، ضروری خواهد بود. بیت کوین نمی‌­تواند جدای از بلاک چین وجود داشته باشد. هر بیت کوین جدید نیز، مانند هر تراکنش جدید روی این زنجیره بلوکی ثبت می‌شود.
 

آینده بلاک چین‌ها چگونه خواهد بود؟

چیزی که در سال‌های اخیر مشخص شده، این است که امکان ساخت طیف وسیعی از برنامه‌های متنوع بر روی بلاک چین‌ها وجود دارد. در نظر داشته باشید که آن هنوز یک تکنولوژی جدید بوده و به سرعت در حال توسعه است. اما بسیاری از کارشناسان پتانسیل این فناوری جدید برای تغییر روش و سبک زندگی و کار ما را شبیه به پروتکل‌های اینترنتی عمومی مانند HTML در روزهای اولیه اینترنت جهانی توصیف کرده‌اند.
بلاک چین‌های Bitcoin Cash و Litecoin به روشی بسیار شبیه به پلتفرم اصلی بیت کوین عمل می‌کنند. در حالیکه؛ شبکه اتریوم، ایده دفتر کل توزیع شده را تکامل داده است. بر خلاف شبکه بیت کوین، پلتفرم اتریوم صرفاً برای مدیریت پول دیجیتال طراحی نشده است. هرچند اتریوم نیز یک ارز دیجیتال است و مطمئناً می‌تواند به منظور وسیله‌ای برای انتقال دارایی به اشخاص دیگر استفاده شود. اما باید بلاک چین اتریوم را بیشتر شبیه به یک پلتفرم محاسباتی قدرتمند و بسیار انعطاف‌پذیر در نظر بگیرید که به کدنویس‌ها اجازه می‌دهد به راحتی انواع برنامه‌ها را با استفاده از این پلتفزم بسازند.
مثلا خیریه‌­ای را تصور کنید که می‌خواهد به مدت یک سال و به طور روزانه برای هزار نفر پول ارسال کند. یا شاید شما یک توسعه‌دهنده بازی‌های ویدیویی هستید که می‌خواهید آیتم‌هایی مانند شمشیر و زره بسازید که خارج از خود بازی نیز قابل خرید و فروش باشند؟ یکی از مهم‌ترین کاربردهای اتریوم طراحی چنین برنامه‌هایی است. انجام این کار با استفاده از شبکه اتریوم، تنها به چند خط کد نیاز دارد.
 

سوالات متداول

در پایان این مقاله سعی می­کنیم به برخی از پرتکرارترین سوالات کلیدی کاربران کریپتوکارنسی در خصوص این فناوری جدید پاسخ دهیم.
 

مزیت اصلی بلاک چین نسبت به سیستم مالی قدیمی چیست؟

به این فکر کنید که در حال حاضر چه مقدار از امور مالی شما از خریدهای ساده روزانه گرفته تا سرمایه‌گذاری­‌ها و … به صورت آنلاین انجام می‌شود. همچنین در نظر داشته باشید که هر یک از این تراکنش‌ها به واسطه‌هایی مانند بانک‌ها یا شرکت‌های کارت اعتباری یا پردازشگرهای پرداخت مانند پی‌پال (در خارج از کشور) و آپ (در داخل کشور) نیاز دارند. بلاک چین‌ها این امکان را می‌دهند که تراکنش‌ها بدون واسطه و بدون هزینه‌ها و پیچیدگی‌های اضافی انجام گیرند.
 

آیا بیت کوین یک بلاکچین است؟

بیت کوین نوعی پول دیجیتال است. بلاک چین‌ها تکنولوژی زیر بنایی رمز ارزها به حساب می‌آیند. بدون آنها بهره‌برداری از ارز دیجیتال امکان‌پذیر نیست.
 

چند نوع بلاک چین وجود دارد؟

هزاران نوع. از بلاک چین‌هایی که بیت کوین، لایت کوین، تزوس و تعداد بی‌شماری از دیگر ارزهای دیجیتال را پشتیبانی می‌کنند تا تعداد فزاینده‌ای از آنها که هیچ ارتباطی با ارزهای دیجیتال نداشته و با اهداف دیگری مانند پخش آنلاین موسیقی، بازی و دیگر موارد به وجود آمده‌اند.
 

*نیوزلن هیچگونه مسئولیتی در قبال صحت مطالب تبلیغاتی ندارد و راستی‌آزمایی
محتوای تبلیغ بر عهده مخاطب می‌باشد*