ایمپلنت‌های مغزی ممکن است راه ورود باکتری‌ها به مغز باشند
ایمپلنت‌های مغزی ممکن است راه ورود باکتری‌ها به مغز باشند
تحقیقات جدید در دانشگاه کیس وسترن رزرو نشان می‌دهد که کاشت‌های مغزی، که برای درمان فلج، صرع و سایر اختلالات عصبی استفاده می‌شوند، ممکن است به باکتری‌ها اجازه نفوذ به مغز را بدهند. این کشف می‌تواند طراحی این دستگاه‌ها را ایمن‌تر و کارآمدتر کند.
به گزارش نیوزلن و به نقل از سایتک‌دیلی، مطالعه‌ای که نتایج آن در Nature Communications منتشر شده است، به بررسی واکنش سیستم ایمنی بدن به ایمپلنت‌های مغزی و تأثیر باکتری‌ها در این فرآیند پرداخته است. تیم تحقیقاتی به سرپرستی جف کاپادونا دریافت که DNA باکتریایی در مغز موش‌هایی که میکروالکترودهای مغزی دریافت کرده بودند وجود دارد. شگفت‌آورتر این‌که برخی از این باکتری‌ها منشأ روده‌ای داشتند. این یافته نشان می‌دهد که کاشت ایمپلنت ممکن است باعث ایجاد شکاف در سد خونی-مغزی شود و ورود میکروب‌ها به مغز را تسهیل کند.
جرج هوفرلین، نویسنده اصلی مطالعه، بیان کرد که تاکنون تمرکز اصلی تحقیقات بر واکنش سیستم ایمنی بدن به این دستگاه‌ها بوده است، اما اکنون مشخص شده که باکتری‌ها نیز نقشی کلیدی در التهاب مغزی ناشی از کاشت ایمپلنت دارند. در آزمایش‌ها، درمان موش‌ها با آنتی‌بیوتیک باعث کاهش آلودگی باکتریایی و بهبود عملکرد ایمپلنت‌ها شد، هرچند مصرف طولانی‌مدت آنتی‌بیوتیک اثرات منفی داشت.
علاوه بر این، برخی از باکتری‌های شناسایی‌شده در مغز، با بیماری‌های عصبی مانند آلزایمر، پارکینسون و سکته مغزی مرتبط بوده‌اند. این یافته‌ها زنگ خطری برای محققان و پزشکان است، زیرا نشان می‌دهد که عدم توجه به این مسئله می‌تواند منجر به بروز مشکلاتی جدی در بیماران شود.
کاپادونا تأکید کرد که باید استراتژی‌های پیشگیرانه‌ای برای جلوگیری از ورود باکتری‌ها به مغز در نظر گرفته شود، نه فقط مدیریت التهاب پس از کاشت دستگاه. تیم او در حال گسترش تحقیقات برای بررسی این پدیده در سایر انواع ایمپلنت‌های مغزی، مانند شنت‌های بطنی مورد استفاده در درمان هیدروسفالی است.
همچنین، بررسی نمونه‌های مدفوع یک بیمار انسانی که دارای ایمپلنت مغزی بود، نتایج مشابهی را نشان داد. بولو آجیبوایه، از دانشکده مهندسی پزشکی کیس وسترن رزرو، تأکید کرد که این یافته‌ها نه‌تنها یک موضوع آزمایشگاهی بلکه یک چالش بالینی واقعی است که می‌تواند بر ایمنی و عملکرد ایمپلنت‌های عصبی تأثیر بگذارد. این تیم تحقیقاتی اکنون در حال کار بر روی روش‌هایی است که بتوانند به بهبود استراتژی‌های ایمن‌سازی ایمپلنت‌های مغزی برای بیماران کمک کنند.
