آیا ماده تاریک در قلب کهکشان راه شیری می‌درخشد؟ شبیه‌سازی تازه راز پرتوهای گاما را فاش کرد
آیا ماده تاریک در قلب کهکشان راه شیری می‌درخشد؟ شبیه‌سازی تازه راز پرتوهای گاما را فاش کرد
راز کیهانی دیرینه دوباره زیر ذره‌بین قرار گرفته: چه چیزی درخشش عجیب پرتوهای گاما را در مرکز کهکشان ما پدید می‌آورد؟
پژوهش تازه‌ای به این معما نور می‌تاباند.
به گزارش نیوزلن و به نقل از سای‌تک‌دیلی، گفته می‌شود، نتایج ماده تاریک – جسم نامرئی که بیشتر جهان را تشکیل می‌دهد – را به عنوان توضیح اصلی تابش مرموز نخستین‌بار رصدشده توسط تلسکوپ فضایی پرتو گاما فرمی ناسا برجسته می‌کند.
دانشمندان سال‌ها بر سر این مازاد نور پرانرژی، موسوم به «مازاد مرکز کهکشانی»، سرگردان بوده‌اند. این تمرکز غیرعادی پرتوهای گاما از هسته راه شیری است.
با انباشت داده‌ها، الگوی تابش با توزیع مورد انتظار ماده تاریک در کهکشان همخوانی کامل نداشت. بر این اساس، درِ احتمالی دیگر گشوده شد: درخشش شاید از خوشه‌ای از ستاره‌های نوترونی بسیار کهن و سریع‌چرخان به نام تپ‌اخترهای میلی‌ثانیه‌ای باشد.
با مجموعه شبیه‌سازی‌های وضوح بالا موسوم به هستیا (که کهکشان‌هایی مشابه همسایگی کیهانی ما را مدل می‌کند) چگونگی شکل‌گیری راه شیری را بازسازی کردند؛ از جمله ادغام‌های اولیه و جوانی پرتلاطم آن.
این رویدادها، توزیع ماده تاریک در مرکز کهکشان را دگرگون کرده بودند. نتایج ساختاری پیچیده‌تر و غیرکروی از ماده تاریک را نسبت به مدل‌های پیشین نشان می‌دهد که پخش مشاهده‌شده پرتوهای گاما را بدون نیاز به جمعیت عظیم تپ‌اخترها بازتولید می‌کند.
پژوهشگران اعلام کردند: «تاریخ برخورد و رشد راه شیری، اثر انگشت‌های روشنی بر آرایش ماده تاریک در هسته‌اش گذاشته است. وقتی این مسئله را لحاظ کنیم، می‌بینیم سیگنال پرتو گاما بسیار شبیه چیزی است که ماده تاریک می‌تواند توضیح دهد».
اگرچه این یافته‌ها مناقشه را فیصله نمی‌دهند، اما ماده تاریک را دوباره به مظنون اصلی یکی از رازهای جذاب اخترفیزیک بازمی‌گردانند.
گفته می‌شود این پژوهش راهی تازه برای تفسیر یکی از جذاب‌ترین سیگنال‌های آسمان ارائه می‌دهد.
