نورالینک به هدف نزدیکتر شد: معلولان حرکتی با تراشه مغزی بازوی رباتیک را حرکت دادند
نورالینک به هدف نزدیکتر شد: معلولان حرکتی با تراشه مغزی بازوی رباتیک را حرکت دادند
شرکت نورالینک (Neuralink) با انتشار ویدیویی جدید، گامی بلند در مسیر توانبخشی عصبی به نمایش گذاشت. در این ویدیو، دو شرکتکننده در آزمایشهای بالینی که از ناتوانی حرکتی رنج میبرند، موفق شدند تنها با قدرت ذهن، یک بازوی رباتیک را کنترل کنند.
این شرکت فناوری عصبی، که توسط ایلان ماسک تأسیس شده، اعلام کرد نخستین کارآزمودیهای انسانی تراشه مغزی «نورالینک» از مرز کنترل واسطهای رایانهای فراتر رفته و اکنون امکان هدایت دستگاههای فیزیکی مانند اندامهای رباتیک را برای کاربران فراهم کرده است.
در ویدیوی منتشرشده در شبکه ایکس، «نولند آربو» (با نام مستعار «راکی» شناخته میشود)، تنها با تفکر، یک بازوی رباتیک را به سمت دهان خود هدایت کرد. وی که از سال ۲۰۰۶ و در پی یک حادثه، از ناحیه گردن به پایین فلج شده، پیش از این با استفاده از یک کنترلکننده دهانی، فعالیتهایی مانند انجام بازی ویدیویی را انجام میداد.
همچنین، شرکتکننده دیگری به نام «نیک رِی»، که به بیماری «اسکلروز جانبی آمیوتروفیک» (ALS) مبتلاست، در نمایشی دیگر، توانایی خود در برداشتن یک فنجان و نوشیدن از آن را با کمک همین فناوری به اثبات رساند.
نورالینک در بیانیه خود تأکید کرد: «شرکتکنندگان در مطالعه بالینی ما، کنترل خود را از رابط دیجیتال رایانه به سمت دستگاههای فیزیکی، از جمله بازوهای رباتیک کمکی، گسترش دادهاند. هدف ما، توسعه دامنه دستگاههای قابل کنترل از طریق نورالینک در گذر زمان است.»
بر اساس گزارش این شرکت، تاکنون بیش از ۱۰ هزار نفر در فهرست انتظار ثبتنام برای دریافت این رابط مغز-رایانه (BCI) قرار گرفتهاند. آزمایشهای بالینی فعلی، منحصراً بر روی افراد مبتلا به فلج کامل ناشی از آسیبهای نخاعی یا بیماریهای نورون حرکتی متمرکز است. با این حال، نورالینک چشمانداز ارائه قابلیتهای تکمیلی به افراد فاقد معلولیت را در آینده محتمل میداند.
ایلان ماسک در اظهارنظری جاهطلبانه در تابستان امسال نیز بیان کرد که این پیشرفتها ممکن است روزی به مرحلهای برسد که «افراد بتوانند خاطرات خود را بارگذاری کرده و یک نسخه پشتیبان از خود ایجاد کنند.» به گفته ماسک، این امر میتواند در نهایت به دانلود این خاطرات در یک بدن رباتیک یا یک شبیهسازی دیجیتال منجر شود و مفهومی را رقم بزند که برخی آن را «جاودانگی دیجیتال» مینامند.
این دستاورد، نقطه عطفی در مسیر تبدیل فناوری واسط مغز-رایانه از یک ابزار پژوهشی به یک راهکار عملی برای بازیابی استقلال افراد دارای معلولیتهای شدید به شمار میرود.
