این تراشه مغزی با دقت ۷۰ درصدی ذهن را می‌خواند
این تراشه مغزی با دقت ۷۰ درصدی ذهن را می‌خواند
این ایمپلنت آزمایشی بخشی از یک رابط مغزــرایانه (BCI) است که می‌تواند سیگنال‌های عصبی را رمزگشایی و به متن تبدیل کند. دانشمندان در یکی از آزمایش‌های اولیه، توانستند با استفاده از این فناوری، جملاتی را که تنها در ذهن شکل گرفته و به زبان آورده نشده بودند، بازخوانی کنند. دقت این دستگاه تا ۷۴ درصد اعلام شده است.
رابط‌های مغزــرایانه با اتصال سیستم عصبی فرد به دستگاه‌های هوشمند، فعالیت‌های مغزی را تفسیر و امکان انجام دادن کارهایی مانند استفاده از رایانه یا حرکت دادن دست مصنوعی تنها از طریق فکر کردن را فراهم می‌کنند.
پژوهشگران می‌گویند این فناوری می‌تواند به‌عنوان ابزاری نویدبخش برای بازگرداندن بخشی از استقلال به افراد دارای ناتوانی به کار گرفته شود و به آن‌ها امکان دهد بدون نیاز به گفتار، به‌راحتی ارتباط برقرار کنند.
احتمالا مشهورترین نمونه در این زمینه ایمپلنت نورالینک ایلان ماسک است که در مراحل اولیه آزمایش‌های بالینی قرار دارد و ایمنی و کارکرد آن روی افراد با شرایط پزشکی خاص که توانایی حرکتی‌شان محدود است، در دست بررسی است.
نتایج این پژوهش که در نشریه سلول (Cell) منتشر شد، نشان می‌دهد کاشت میکروالکترودها در قشر حرکتی مغز می‌تواند افکار مربوط به گفتار را ثبت و به متن تبدیل کند.
در این تحقیق چهار داوطلب شرکت داشتند که پژوهشگران از آنان خواستند یا تلاش کنند واژه‌هایی را بر زبان بیاورند یا صرفا تصور کنند که آن‌ها را می‌گویند. هر دو عمل بخش‌های مشابهی از مغز را فعال کرد و الگوهایی نزدیک به هم از فعالیت عصبی به وجود آورد. سپس تراشه مغزی با آموزش مدل‌های هوش مصنوعی برای تفسیر این سیگنال‌ها، توانست جملات تصورشده را با دقتی تا ۷۴ درصد بازخوانی کند.
ارین کونتز، یکی از نویسندگان مطالعه، دراین‌باره گفت: «این نخستین بار است که موفق شده‌ایم بفهمیم فعالیت مغزی زمانی که فرد تنها به گفتار فکر می‌کند، چه شکلی دارد.»
دانشمندان استنفورد همچنین اعلام کردند در آزمایشی تازه برای نخستین بار، توانستند یک «رمزعبور ذهنی» طراحی کنند که مانع از رمزگشایی گفتار درونی از طریق رابط مغزــرایانه شود. این سیستم رمز انتخابی را با دقتی نزدیک به ۹۹ درصد تشخیص داد.
به گفته پژوهشگران، تراشه‌های مغزی فعلی تنها با ایجاد محدودیت‌ها و کنترل‌های جدی قادر به رمزگشایی افکارند، اما پیشرفت‌های آینده می‌تواند این امکان را گسترش دهد.
فرانک ویلت، نویسنده این مطالعه و استادیار جراحی مغز و اعصاب دانشگاه استنفورد، تاکید کرد که این فناوری حتی می‌تواند طوری آموزش ببیند که گفتار درونی را نادیده بگیرد. او افزود: «این پژوهش امید واقعی ایجاد می‌کند که روزی رابط‌های مغزــرایانه گفتاری بتوانند ارتباطی روان، طبیعی و راحت مانند گفتگوی انسان‌ها فراهم کنند.»
