نیمه تاریک شهرت؛ خوانندگان سرشناس با خطر مرگ زودرس مواجه هستند

رسیدن به شهرت، به‌ویژه برای خوانندگان، می‌تواند خطر مرگ زودهنگام را افزایش دهد. پژوهشی که روی خوانندگان مشهور اروپا و آمریکا انجام شده، نشان می‌دهد هنرمندانی که به شهرت بالا دست پیدا کرده‌اند، به‌طور متوسط حدود پنج سال کمتر از همتایان کمتر مشهور خود عمر می‌کنند.

بر پایه مطالعه جدید، خوانندگان تک‌خوان شرایط بدتری از خوانندگان اصلی گروه‌ها دارند. پژوهشگران معتقدند دلیلش آن است که تک‌خوان‌ها بیشتر زیر ذره‌بین قرار می‌گیرند، فشار بیشتری تحمل می‌کنند و برخلاف اعضای گروه‌ها، شبکه حمایتی عاطفی کمتری دارند.

مایکل دافنر، استاد روان‌شناسی در دانشگاه ویتن/هردکه آلمان و نویسنده ارشد پژوهش، به‌نقل از گاردین می‌گوید: «نتایج نگران‌کننده‌اند، چون نشان می‌دهند خوانندگان مشهور واقعاً در معرض خطر مرگ زودرس قرار دارند. به‌طور متوسط، عمر آن‌ها ۴٫۶ سال کوتاه‌تر است.»

هر دهه فهرستی از ستارگانی دارد که زندگی‌شان پرفروغ اما کوتاه بود. تنها در دهه ۲۰۱۰، فهرست خوانندگان مشهوری که زندگی‌شان به‌طور ناگهانی و در اوج شهرت پایان یافت، شامل نام‌هایی چون ایمی واینهاوس، ویتنی هیوستون، پرینس، جورج مایکل و کیت فلینت می‌شود. البته این موارد به‌دلیل پوشش گسترده رسانه‌ای بیشتر در ذهن می‌مانند، اما دافنر یادآور می‌شود: «بسیاری از ستارگان موسیقی هم هستند که بی‌سروصدا و بدون حاشیه تا سنین بالا زندگی کرده‌اند.»

بیشتر آن هنرمندان مردان سفیدپوست آمریکایی در سبک راک بودند. تنها ۱۹ درصد سیاه‌پوست و ۱۶٫۵ درصد زن بودند. سن هنرمندان نیز از تولد در سال ۱۹۱۰ تا ۱۹۷۵ گسترده بود. بیش از نیمی از آن‌ها عضو گروه بودند. بررسی نهایی نشان داد خوانندگان مشهور، به‌طور میانگین تا ۷۵ سال و خوانندگان با شهرت کمتر تا ۷۹ سال عمر کردند.

این اختلاف چهار‌ساله در یک گروه بزرگ، بسیار قابل‌توجه است. جالب‌تر اینکه عضویت در گروه موسیقی خطر مرگ را ۲۶ درصد کاهش می‌دهد؛ اما در مجموع، احتمال مرگ خوانندگان مشهور ۳۳ درصد بیشتر از خوانندگانی بود که شهرت کمی داشتند. مهم‌تر از همه اینکه خطر مرگ تنها پس از مشهورشدن افزایش یافت؛ موضوعی که نشان می‌دهد شهرت، نه انتخاب سبک موسیقی یا ویژگی‌های شغلی، محرک اصلی این روند است.