جادوی کاغذ؛ نوجوان ۱۴ ساله همه را شگفت‌زده کرد و جایزه بزرگ را به خانه برد
جادوی کاغذ؛ نوجوان ۱۴ ساله همه را شگفت‌زده کرد و جایزه بزرگ را به خانه برد
اغلب نوجوانان در بهترین حالت می‌توانند موشک‌های کاغذی بسازند؛ اما مایلز وو، نوجوانان ۱۴ ساله‌‌ی نیویورکی، با امتحان‌کردن الگوهای اوریگامی به جایزه‌ی ۲۵ هزار دلاری دست پیدا کرده است.
مایلز وو با شرکت در یک پروژه‌ی تحقیقاتی مبتنی‌بر تای اوریگامی Miura-ori، همه را شگفت زده کرد و جایزه‌ی بزرگ ۲۵٬۰۰۰ دلاری را به خانه برد. این نوع از اوریگامی به‌خاطر جمع و باز شدن دقیق کاغذ شهرت دارد.
وو به بیزنس اینسایدر گفت: «بیش از شش سال است که به‌عنوان سرگرمی اوریگامی، بیشتر از حیوانات یا حشرات، درست می‌کنم. اخیراً طراحی اوریگامی‌های خودم را نیز شروع کرده‌ام.»
پروژه‌ی مایلز وو در ماه اکتبر (مهر و آبان) جایزه‌ی برتر چالش نوآوران جوان Thermo Fisher Scientific را از آن خود کرد. وو ماه‌ها وقت صرف کرد تا مشخص کند که آیا می‌توان از نسبت استحکام به وزن تای Miura برای بهبود سازه‌های قابل‌نصبی که در شرایط اضطراری استفاده می‌شوند، بهره برد یا خیر.
به‌طور ساده‌تر، وو آزمایش کرد که تای میورا در انواع مختلف کاغذ، ارتفاعات، عرض‌ها و زوایای مختلف متوازی‌الاضلاع چقدر وزن را می‌تواند تحمل کند. وو هنگام مشاهده‌ی حوادث طبیعی مانند آتش‌سوزی‌های جنوب کالیفرنیا، تصمیم گرفت تا چنین آزمایشی انجام بدهد.
وو می‌گوید: «یکی از مشکلات سازه‌های اضطراری فعلی این است که برای مثال، چادرها گاهی محکم هستند، گاهی می‌توانند بسیار فشرده شوند و گاهی به‌راحتی نصب می‌شوند، اما تقریباً هرگز هر سه ویژگی را با هم ندارند؛ ولی تای Miura می‌تواند مشکل را حل کند. من دریافتم که Miura-ori واقعاً محکم، سبک و جمع‌وجور است.»
هنگام استفاده از الگوی میورا، یک ورق کاغذ به ناحیه‌ی کوچک‌تری با متوازی‌الاضلاع‌های تکرارشونده تا می‌شود. وو برای یافتن ترکیب برنده، سه عرض متوازی‌الاضلاع، سه زاویه‌ی متوازی‌الاضلاع و دو ارتفاع متوازی‌الاضلاع متفاوت و سه نوع کاغذ را آزمایش کرد. چنین چیزی یعنی وو روی ۵۴ مدل دست‌ساز و ۱۰۸ آزمایش نظارت داشت.
وو در ادامه گفت: «پس از تا کردن کاغذ‌ها با کمک دستگاه برش برای دقت بیشتر، آن‌ها را بین نرده‌های محافظ قرار دادم تا آزمایش‌هایم در طول تمام مراحل یکسان باقی بماند. سپس، وزنه‌های سنگین زیادی روی‌شان قرار دادم.»
وو به‌تدریج وزن بیشتری روی هر مدل آزمایشی قرار می‌داد. در کمال تعجب، مدل‌های اوریگامی بسیار قوی بودند. او از تمام کتاب‌های خانه‌شان به‌عنوان وزنه استفاده کرد و سپس مجبور شد از والدینش بخواهد برای تحقیقاتش وزنه‌های ورزشی بخرند.
فرضیه وو این بود که «پنل‌های کوچک‌تر با زاویه‌های کمتر و ساخته‌شده از مواد سنگین‌تر، نسبت استحکام به وزن بیشتری خواهند داشت.» در پایان آزمایشات، فرضیه او تا حدی درست بود؛ البته در نهایت مشخص شد که کاغذ کپی قویترین نسبت استحکام به وزن را دارد، نه کاغذ‌های سنگین‌تر.
وو گفت: «آماری که در نهایت درباره قویترین نمونه به‌دست آوردم این بود که می‌توانست بیش از ۱۰,۰۰۰ برابر وزن خود را تحمل کند؛ معادل یک تاکسی شهری نیویورک است که بیش از ۴,۰۰۰ فیل را حمل می‌کند.»
کسب جایزه‌ی برتر Thermo Fisher JIC به‌هیچ عنوان کار ساده‌ای نیست، زیرا داوران فقط ۱۰ درصد از پروژه‌های برتر محلی را نامزد کسب جایزه می‌کنند.
از میان حدود ۲۰۰۰ متقاضی، داوران ۳۰۰ نفر را انتخاب می‌کنند و سپس این تعداد به ۳۰ نفر کاهش پیدا می‌کند. ۳۰ نوجوان منتخب در نهایت به واشینگتن دی.سی سفر خواهند کرد و کار‌های خود را ارائه خواهند داد.
مایا آجمرا، رئیس و مدیرعامل انجمن علوم که با Thermo Fisher Scientific همکاری می‌کند، گفت: «ما فقط به پروژه‌ی شرکت‌کنندگان نگاه نمی‌کنیم. ما بررسی می‌کنیم که آیا آن‌ها با حل خلاقانه‌ی مسئله کنار می‌آیند، چگونه با شکست‌ها برخورد می‌کنند و چگونه همه را در یک حالت مشارکتی قرار می‌دهند. مایلز نه‌تنها یک پروژه فوق‌العاده داشت، بلکه به‌عنوان یک رهبر در چالش‌ها درخشید.»
مایلز وو گفت همراه با والدینش تصمیم گرفته است تا جایزه ۲۵ هزار دلاری را برای تحصیلات عالی‌اش پس‌انداز کند. وو گفت: «یکی از کارهایی که واقعاً می‌خواهم انجام بدهم، ساخت نمونه‌ی اولیه‌ی یکی از این الگوهای میورا برای ایجاد یک سرپناه اضطراری واقعی است که بتواند در موقعیت‌های واقعی استفاده شود و واقعاً به مردم کمک کند.»
منبع : زومیت
